ശിശിരം – Winter
വെളുത്ത മഞ്ഞുതുള്ളികളെ തഴുകിയ
തണുത്ത കാറ്റ് എന്നെ മരവിപ്പിക്കുമ്പോഴും
നിന്റെ ചൂടിൽ ഞാൻ എരിഞ്ഞുരുകുന്നു.
ഈ മഞ്ഞുകാലത്ത് നീയെന്റെ ഗ്രീഷ്മമാകുന്നു.
വസന്തം – Spring
നിറങ്ങളും പൂക്കളും തേൻമധുരവും നുകർന്ന്
ഇണക്കിളികൾ പറന്നുല്ലസ്സിക്കുമ്പോൾ
പ്രിയനേ, നീയെന്റെ അരികിലില്ലെങ്കിൽ
ഇലകൊഴിഞ്ഞു മരവിച്ച ശിശിരത്തിലെ ആപ്പിൾ മരംപോലെ ഞാൻ
ഏകയായ് മൂകയായ് വിഷാദയായ്
നിന്റെ പ്രതീക്ഷയിൽ മരിച്ചുജീവിക്കും.
ഗ്രീഷ്മം – Summer
എരിയുന്ന വേനൽചൂടിൽ
പൊരിയുന്ന നേരത്തും
പ്രിയനേ നിന്റെ വിരലുകളാൽ
നീയെന്നെ കുളിർകോരിയണിയിക്കുന്നുവോ?
വർഷം – Monsoon
മഴ തോരാത്ത സായാഹ്നത്തിൽ
നീ വരുന്നതും കാത്ത് ഞാനിരിക്കുന്നു.
ഈറനോടെ നീയെത്തുമ്പോൾ
ചൂടുപകരാൻ നിനക്കു കൂടുതലിഷ്ടം
ഒരു കപ്പ് ചായയോ, അതോ ഞാനോ?
ശരത്കാലം – Autumn
തേനും കായ്കനികളും ശേഖരിച്ചുകൊണ്ട്
നമ്മുടെ കിളികൂട്ടിലേക്ക്ക് ചേക്കേറാം.
വരാനിരിക്കുന്ന ഋതുഭേദങ്ങൾക്കായ് നമുക്കൊരുങ്ങാം.
പ്രിയനേ, നിന്നിലൂടെ ഞാൻ ഋതുക്കളെ അറിയുന്നു.
നിന്നിലൂടെ ഞാൻ എന്നെ അറിയുന്നു.
നാൻസി എൽസ ജോബ്
0
Your reaction
Share this post on social media