(ലേഖകന്റെ കണ്ണുകളിലൂടെ) നമ്മുടെ കൂടെ സ്കൂളിൽ പഠിച്ച അതെ കൂട്ടുക്കാരെ തന്നെ കോളേജിൽ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിലെന്ന് പലപ്പോഴും നമ്മൾ ആഗ്രഹിക്കാറുണ്ട്.ചിലപ്പോൾ അവരിൽ ചിലരെ ഒരുമിച്ച് കിട്ടാറുമുണ്ട്.അങ്ങനെ ഭാഗ്യം ചെയ്ത മൂന്നു സുഹൃത്തുക്കളാണ് മെർലിനും പ്രിൻസും ജാനറ്റും .പ്ലസ്ടുവിനും എന്ട്രന്സിനും ഇവർ ഒരുമിച്ചായിരുന്നു,പ്ലസ് ടു പരീക്ഷയ്ക്ക് മൂന്നു പേരും പാസായപ്പോൾ എന്ട്രന്സിനു മെർലിന് മാത്രമേ പാസാകാൻ ഭാഗ്യമുണ്ടായുള്ളൂ.അങ്ങനെ അടുത്ത വര്ഷം മെർലിൻ എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജിലും പ്രിൻസും ജാനറ്റും വീണ്ടും എന്ട്രന്സിനും ചേരാൻ തീരുമാനിച്ചു.ആ വര്ഷത്തെ എന്ട്രന്സിനു ജാനറ്റ് പാസ്സായി.പ്രിൻസ് വീണ്ടും തോറ്റു.ഇനിയും എന്ട്രൻസ് എഴുതി തോൽക്കാൻ താല്പര്യമില്ലാത്തത് ...

അയാൾസ്വര്ഗത്തിലെരാജാവായിരുന്നു.അന്ന് അയാൾ പരിപൂർണ്ണ നഗ്നനായി രാജവീധിയിലൂടെ എഴുന്നള്ളി.കൂടെഅപ്സരസ്സുകളും.അവർ അയാളുടെ നഗ്നത ആസ്വധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.ഞാൻഅറിയതെയോന്നുകൂവി.രാജാവ്ക്രുദ്ധനായി എന്നെനോക്കി.അപ്സരസ്സുകൾനെറ്റിചുളിച്ചു.രാജകിങ്കരന്മാർഎന്നെപിടികൂടി ജയിലിലടച്ചു. ゛നീസ്വര്ഗ്ഗത്തിന്ചേരാത്തവൻ.നിന്നെഞങ്ങൾപുറത്താക്കുന്നു.” അവരെല്ലാംചേർന്ന്തീരുമാനിച്ചു.ഞാൻസ്വർഗത്തിൽനിന്നുംവലിച്ചെറിയപ്പെട്ടു. പ്ലൂട്ടോയുടെ ഡയറിക്കുറിപ്പുകൾഅവസാനിക്കുന്നതിങ്ങനെയാണ് .മറ്റൊരാളുടെ ഡയറി വായിക്കുന്നത് തെറ്റാണ്.പക്ഷേ ഈ ഡയറി വായിക്കാതെ പ്ലൂട്ടോ യെക്കുറിച്ച്നിങ്ങള്ക്കൊന്നും അറിയാൻ സാധിക്കില്ല. അക്കാര്യം ഞാൻ പറയാതെ തന്നെ നിങ്ങള്ക്മനസ്സിലായിക്കാണുമല്ലോ?പ്ലൂട്ടോയുടെ വീട്ടില്പോയ സ്ഥിതിക്ക്തീര്ച്ചയായും മനസ്സിലാക്കിയിരിക്കും. “ഒരുഗ്രഹം …….. ഭ്രമണംതെറ്റിയ ഒരു ക്ഷുദ്ര ഗ്രഹം̎ എന്നാവും മകനെക്കുറിച്ചെന്തെങ്കിലും ചോദിച്ചാൽരാമൻനായരുടെ പ്രതികരണം. “അവനു വട്ടാണ്. മുഴു വട്ട്” എന്നാവും ഭാരതിയമ്മ പറയുക. “കുടുംബത്തിന്കൊള്ളാത്തവൻ“എന്നു പറയുന്നത് അനുജൻ സത്യശീലനാണ്. ഇങ്ങനെപലരും, പലതും നിങ്ങളോട്പറയും. അത്പലതുംഅപൂര്ന്നവുംഅസത്യവുമായിരിക്കും.അപൂര്ന്നമായ അസത്യങ്ങൾ ...

  കല്ലെറിയാന്‍ തയ്യാറായി, ചുറ്റും കൂടിനിന്ന മുഖങ്ങളിലേക്കു അവള്‍ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. പരിചയമുള്ള ഒരുപാട് മുഖങ്ങള്‍ മുഖംമൂടികള്‍ക്കുള്ളില്‍  ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചിരുന്നിട്ടും അവള്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. തന്‍റെ വേദന മറന്നു ഒരു നിമിഷം അവള്‍ പരിഹാസത്തോടെ ചിരിച്ചു.   ആ ചിരിയിലെ പരിഹാസം ബോധ്യപ്പെട്ട ചിലരെങ്കിലും അവളുടെ തീക്ഷ്ണമായ നോട്ടത്തെ നേരിടാനാവാതെ തല കുനിച്ചു, കല്ലുകള്‍ മുറുകെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചു നിന്നു.   ഇരുളിന്‍റെ മറവില്‍ ഉടുതുണി അഴിച്ചു ആവേശത്തോടെ അവളെ പുല്‍കുമ്പോള്‍, ഒടുവില്‍ ദാഹം തീര്‍ന്നു തളര്‍ന്നു കിടക്കുമ്പോള്‍ – അവരുടെ കയ്യില്‍ സദാചാരത്തിന്‍റെ കറുത്ത കല്ലുകള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഒരു ...

അസ്തമയം കാണാൻ അല്ല അയാൾ കടൽ തീരത്ത് വരാറുള്ളത്. ആ നീല നിറത്തിന്റെ വിശാലത കാണുമ്പോൾ മനസിലെവിഴുപ്പുകളുടെ ഭാരം കുറയാറുണ്ട്. തീരത്തെ ഇളം ചൂടുള്ള മണലിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ മറക്കാൻ മറന്നു പോയ ഓർമ്മകൾകൂട്ടിനുള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെ, ആ ആൾകൂട്ടത്തിൽ ഒരിക്കലും ഒറ്റപെടാറില്ല.   പോക്കറ്റിലിരുന്ന ഫോണ്‍ ഒരിക്കൽ കൂടി ഞരങ്ങി. ‘മുഖ പുസ്തക’ത്തിൽ അവൾ ഇന്നു രാവിലെ എടുത്ത് ഷെയർ ചെയ്തഫോട്ടോയോടുള്ള ഇഷ്ട്ടം, നൂറ്റിപതിനെട്ടാമത്തെ ആളും അറിയിച്ചിരിക്കുന്നു . ” 4 Years of togetherness ” എന്നതലവാചകത്തോടെയുള്ള പടത്തിനു താഴെ നിരവധി പേരുടെ ആശംസ/അനുഗ്രഹ/ പ്രാർത്ഥനകൾ. അവയിൽ പലതിലും ‘ഹാപ്പി’എന്ന പദത്തിന്റെ പല ഭാവഭേദങ്ങൾ കണ്ടത് വെറും യാദൃച്ഛികമല്ലെന്നു മനസിലായപ്പോൾ ചിരി വന്നു.   ഒരേ കട്ടിലിന്റെ രണ്ടറ്റങ്ങളിൽ കിടന്നുറങ്ങി തീർത്ത നാലു വർഷങ്ങൾ. പാടില്ലായിരുന്നു. അമ്മയുടെ വറ്റാത്ത കണ്ണീരിനുമുൻപിൽ അടിയറവു പറയുമ്പോൾ താൻ തകർത്തത് ഒരു സാധു പെണ്ണിന്റെ സ്വപ്നങ്ങളാണ്. വർഷമൊന്നു കഴിഞ്ഞിട്ടും രണ്ടുപേർക്കിടയിൽ മൂന്നാമതൊരാൾ വരാത്തതിനെ പറ്റി പുരികമുയർത്തിയവർക്കു മുന്നിൽ തന്റെ പ്രോബ്ലെമാന്നെന്നവൽതലകുനിച്ചു നിന്നപ്പോഴൊക്കെ നീറിയത് അയാളുടെ നെഞ്ച് ആയിരുന്നു. തെറ്റായ സമയങ്ങളിൽ എടുത്ത രണ്ടു ധീരമായതീരുമാനങ്ങളിലൂടെയാണ് ജീവിതം കാൽച്ചുവട്ടിലെ മണൽത്തരി പോലെ ഒഴുകി പോയത്: ജീവനു തുല്യം സ്നേഹിച്ചവളെനഷ്ട്ടപെടുത്താൻ കാട്ടിയ ധൈര്യവും, അമ്മക്ക് വേണ്ടി ഇനിയൊരാളെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കൊണ്ടു വരാൻ ശ്രമിച്ച സാഹസവും.   അയാൾ മുഖപുസ്തകത്തിലെ പെഴ്സണൽ മെസേജുകൾ തുറന്നു. ആ പേര്! വേറൊരു പുരുഷന്റെ പേരിനു മുൻപിൽഅവളുടെ പേരു കണ്ട ദിവസം ഉണ്ടായ ഞെട്ടൽ!  അതെ ഹൃദയമിടുപ്പായിരുന്നു ഇന്നു കാലത്ത്, ആ പേര് വീണ്ടും തന്റെ ഫോണിൽതെളിഞ്ഞപ്പോൾ. ” Please move on “. അവസാനത്തെ രണ്ടു മെസേജുകൾക്കിടയിൽ മൂന്നര വർഷത്തെ പ്രായ വ്യത്യാസം. അവളുംഞങ്ങളുടെ ഫോട്ടോ കണ്ടിരുന്നിരിക്കണം. നൂറ്റിപതിനെട്ടാളും തിരിച്ചറിയാത്ത ചിരിയുടെ പിന്നിലെ വേദന അവൾ കണ്ടു.   വർഷങ്ങൾക്കുമിപ്പുറം, പല സമയമേഖലകൾക്കകലേ, ഭൂമിയുടെ മറുഭാഗത്തിരുന്നും അവൾ തന്നെ മനസിലാക്കുന്നു.അവളുടെ പേജ് അയാൾക്ക് തുറക്കാതിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. കാലം അവളിലും മാറ്റം വരുത്തിയിരിക്കുന്നു. എന്നിട്ടും, ആ വലിയകണ്ണുകളിലെ തിളക്കത്തിനു ഒരു കുറവും ഇല്ല. തന്റെ സമനില തെറ്റിക്കാറുള്ള ആ പഴയ വല്ലാത്ത ചിരി ഇപ്പോഴും കാണുമോഎന്തോ? അതെ ചിരിയല്ലെ, അവളെ തന്നെ കൊത്തിവെച്ച അവളുടെ ഇരട്ട പെണ്ക്കുഞ്ഞുങ്ങളിൽ കണ്ടത്.   ഓർമ്മകൾക്കും ആലോചനകൾക്കും ഇടയിലെപ്പോഴോ തീരത്തെ ഇളം കാറ്റിൽ അയാൾ മയങ്ങിപോയി. മാറിൽ കിടന്നുഞരങ്ങിയ ഫോണ്‍ ആണ് ഉറക്കം ഞെട്ടിച്ചത്. പഴയ ഓർമ്മകൾ പങ്കു വെക്കുന്ന ഫേസ്ബുക്കിലെ ‘on This Day’ നോട്ടിഫിക്കെഷൻ.നാലു വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ്, ഇതേ ദിവസം ജീവിതത്തിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടു വന്നവളോടൊപ്പം, അടച്ചിട്ട മുറിയിൽ, ഒരു രാത്രിമുഴുവൻ കഴിഞ്ഞ നാൾ, ആ വെളുപ്പാൻ കാലത്തെപ്പൊഴൊ, വെറുത്തു പോയ ജീവിതത്തിലെ കയ്പേറിയ വരുംനാളുകളെയോർത്ത് അമർഷത്തോടെ ഫേസ്ബുക്കിൽ താനെഴുതിയ ചേതൻജിയുടെ വാക്കുകൾ. “Life is a bitch when the only girl you care belongs to somebody else “. മറക്കാത്തത് ഓർമിപ്പിക്കുന്ന മുഖപുസ്തകത്തിന്റെ ഫീച്ചറിനെ ഓർത്ത് സഹതാപം തോന്നി.തനിക്കു ചുറ്റുമുള്ള ആത്മാക്കളെ നോവിക്കുന്ന, നാലു വര്ഷങ്ങൾക്കിങ്ങും മാറാത്ത ആ വികാരം തന്നിൽ മാത്രംഅവശേഷിക്കട്ടെയെന്നയാൽ, ആ പോസ്റ്റ്‌ ഡിലീറ്റ് ചെയ്തു.   കൈയിലിരുന്ന ഫോണ്‍ വീണ്ടും മിടിച്ചു. സുഹ്രത്തുക്കളിലാരൊ ഷെയർ ചെയ്ത സെപ്റ്റംബർ 28നുലോകമവസാനിക്കുമെന്ന വാർത്തയുടെ നോട്ടിഫിക്കെഷൻ. അപ്പൊഴെക്കും അയാളെ ഒറ്റയ്ക്കാക്കി കടപ്പുറത്തെ  അവസാനത്തെആളും പോയി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. കട്ട ഇരുട്ടിൽ ഇരുണ്ട ഭാവിയുടെ തീരാത്ത ചിന്തകളുമായി  അകലങ്ങളിലെ  ഇത്തിരി വെളിച്ചത്തെതിരയുമ്പോൾ, വേലിയേറ്റത്തിൽ കരകയറി വന്ന തിര തന്റെ കാലിൽ തൊടുന്നതയാൽ അറിഞ്ഞില്ല .   കടൽത്തീരത്ത്‌ നേരം വെളുക്കുകയായിരുന്നു. മണൽപരപ്പിൽ തനിക്കരികിൽ മിന്നിക്കൊണ്ടിരുന്ന ഫോണ്‍ അയാൾശ്രദ്ധിച്ചില്ല. സുഹ്രത്ത് ഷെയർ ചെയ്ത ലോകാവസാന വാർത്ത‍ സത്യമാകാൻ പ്രാർത്ഥിക്കുകയായിരുന്നു അയാൾ.

(ഈ കഥയിലെ കഥാപാത്രങ്ങളും , സാഹചര്യങ്ങളും തീർത്തും സാങ്കല്പികം മാത്രം …ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരുമായോ , മരിച്ചവരുമായോ എന്തെങ്കിലും സാമ്യം തോന്നുന്നുവെങ്കിൽ അത് യാദ്രിശ്ചികം മാത്രം ….) ശരീരം നുറുങ്ങുന്ന വേദനയാണ് …. ഉറങ്ങണമെന്നുണ്ട് …പക്ഷേ കഴിയുന്നില്ല ..കണ്ണടച്ചാല് മുന്നില് തെളിയുന്നത് അവന്റെ മുഖമാണ് .തുറന്നു പിടിച്ച കണ്ണുകളുമായി പുഞ്ചിരിയോടെ തന്നെയും നോക്കിക്കിടന്ന അവന്റെ മുഖം …… നിലോഫര് വാതില് തുറന്നു പുറത്തിറങ്ങി ഇരുന്നു .അവളാകെ അസ്വസ്ഥയായിരുന്നു . രാവെന്നോ പകലെന്നോ ഇല്ലാതെ കഴിഞ്ഞ ഒരാഴ്ച്ചയായി തുടങ്ങിയ അലച്ചിലാണ് .ആദ്യം കയ്യിലൊരു ക്യാമറയും പിടിച്ചായിരുന്നു ഓട്ടം .ഇന്നലെയത് ...

അന്നൊരു ഞാറാഴ്ച ആയിരുന്നു…ഫോണ് റിംഗ് ചെയ്യുന്ന ശബ്ദം കേട്ടാണ് അവൻ ഉറക്കം ഉണര്ന്നത്. കൂട്ടുകാരൻ ആണ്….മാറ്റിനിക്കു ടിക്കറ്റ് എടുത്തിട്ടുണ്ടെന്ന് പറയാൻ വിളിച്ചതാണ്… ഇതൊക്കെ ഇത്ര രാവിലെ വിളിച്ചു പറയണോ…? ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ടതിന്റെ ദേഷ്യം ആയിരുന്നു അവന്..താൻ എത്തിക്കൊള്ളാം എന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞു അവൻ ഫോണ് കട്ട് ചെയ്തു.. ക്ലോക്കിൽ സമയം 10 മണി..ഇനിയിപ്പോ വീണ്ടും കിടന്നാലും ആ ഒരു ഫ്ലോ കിട്ടത്തില്ല..എന്തൊക്കെയോ മധുര സ്വപ്നങ്ങൾ ഒക്കെ കണ്ടു കിടക്കുമ്പോഴാണ് കൂട്ടുകാരന്റെയ് ഒടുക്കലത്തെ ഫോണ്..കൂട്ടുകാരനെ മനസ്സില് തെറി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ കട്ടിലിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു.. ...

സാധാരണ അവൻ വൈകിട്ടത്തെ ട്രിനിനാണ് നാട്ടിലേക്ക് പോകാറ് , പക്ഷെ അവന്റെ മനസ്സിൽ ഒരാഗ്രഹം ഇന്ന് നേരത്തെ പോയാലോ എന്ന് , അപ്പോളേക്കും വീട്ടിൽ നിന്ന് അമ്മ വിളിച്ചു ഇന്ന്നേരത്തെ വരണമെന് . ഓഫീസിൽ ചോതിച്ചപോൾ പൊയ്കൊള്ളനും പറഞ്ഞു . അവൻ വളരെ വേഗത്തിൽ നടന്നു റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ എത്തി , ഭാഗ്യം ട്രെയിൻ പോയില്ല .. സ്ലീപേർ ടിക്കറ്റ്എടുക്കാനായി കാശ് എണ്ണി നോക്കി , ഇല്ല മോനെ ….. മാസവസാനാമയതുകൊണ്ട് കാശ് കമ്മിയാണ് .മടിച്ചാണെങ്കിലും അവൻ ജെനെറൽ കമ്പാർട്ട്മെന്റിലേക്കു ഒരു ടിക്കറ്റ് എടുത്തു ...

കേരളത്തിന്റെ വടക്കേയറ്റത്തുള്ള ഒരു ഗ്രാമം. തറവാടിന്റെ ഉമ്മറത്ത് കാര്ന്നോരൊന്നു മയങ്ങി തുടങ്ങിയതെയുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. മുറ്റത്തൊരു കാലനക്കം കേട്ടാണ് ഞെട്ടിയെണീറ്റത്. “അല്ലാ ഇതാര് രാഘവനോ..? എന്താ ഇപ്പൊ ഈ വഴിക്കൊക്കെ..? നിന്റെ തള്ള ദീനം വന്ന് ചത്തപ്പോ അത്രടം വരെ ഒന്ന് വരാന്നോര്ത്തതാ. വയ്യാര്ന്നു, തീരെ വയ്യാര്ന്നു. പണ്ടീവീട്ടില് എത്ര പറ നെല്ലാ നിന്റെ തള്ളേം തന്തേം ഉണക്കിതന്നേക്കണത്.” “കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഇവിടുള്ളോര് കുറച്ചു കോഴിക്കുഞ്ഞുങ്ങളെ മേടിച്ചെന്നുകേട്ടു..?” “ഉവ്വ്..കഴിഞ്ഞീസം പനങ്ങാട്ട് ചന്തേല് പോയപ്പോ നല്ല ഒന്നാന്തരം കോഴിക്കുഞ്ഞുങ്ങള്… കായ് സ്വല്പം കൂടുതലാണേലും ഒന്നാന്തരം ഒരു പെടയും അതിന് ...

അന്ത്യം മരണത്തിലേക്ക് കേവലം അര മണിക്കൂർ മാത്രം ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്ന അശോകന്‍ അപ്പോൾ റോഡ്മുറിച്ചുകടക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു. തലങ്ങും വിലങ്ങും ചീറിപ്പായുന്ന വാഹനസമുദ്രത്തിനു കുറുകെ മനക്കണക്കാൽ തീർത്ത സെക്കന്റുകളുടെ നൂല്പ്പാ ലത്തിലേക്ക്കടന്നഅയാൾക്ക് ചെറുതായി ഒന്ന് പിഴച്ചു. കലി പൂണ്ട കാളക്കൂറ്റനെ പോലെ ടാറിട്ട റോഡ്ചവിട്ടി മെതിച്ചു പാഞ്ഞെത്തിയ ഒരു വെളുത്ത കാർ അയാൾക്ക്അന്ത്യചുംബനമേകി. കറുകറുത്ത കാൻവാസിൽ അശോകൻ ഒരു ചുവന്ന രേഖാചിത്രമായി! ആത്മഗതം “ഇതെന്താ ഇതിനും മാത്രം ആൾക്കാർ ചുറ്റും കൂടി നില്ക്കുന്നത്? ഞാനെന്താ വല്ല കാഴ്ചവസ്തുവുംആണോ? സുഹൃത്തുക്കളേ, ധൈര്യമായി അടുത്തേക്ക് വരൂ. എന്നെ ഇത്രയും പേടിക്കേണ്ട ...

“ഡാ നിനക്ക് കാള ഹസ്തി അമ്പലത്തെ പറ്റി അറിയാമോ?” രാവിലെ ഓഫീസിൽ എക്സൽ ഡോകുമെൻറ്സുമായി മല്ലിടുന്നതിനു ഇടയിൽ കൂട്ടുകാരൻ വിഷ്ണുവിന്റെ കാൾ. “ങാ ആന്ധ്രാ പ്രദേശിൽ അല്ലെ? തിരുപ്പതി അമ്പലത്തിന്റെ അടുത്താണെന്ന് തോന്നുന്നു. ഞാൻ പോയിട്ടില്ല. എന്താടാ?” “അവിടെ ഒന്ന് പോകണം. വീട്ടിൽ ഭയങ്കര നിർബന്ധം. കൊച്ചിയിലെ ജോലിയും വിട്ടപ്പോൾ അമ്മ എന്റെ സമയം നോക്കിയാരുന്നു. കലിപ്പു സമയം ആണത്രേ. ആക്സിഡന്റ് ഉണ്ടായതുൾപ്പെടെഎല്ലാം അങ്ങേര് ഇങ്ങോട്ടു ചോദിച്ചത്രേ!. അമ്മ ആകെ വിരണ്ടു പോയി. ശരിക്കും സൂക്ഷിക്കണം എന്നാ പറഞ്ഞത്. ജോലി കിട്ടിയാലും നില നിർത്താൻ ...